Nationale DNA-databanken

met gegevens overgemaakt door de erkende DNA-laboratoria:

• de gegevensbank criminalistiek, met DNA-profielen opgesteld vanaf aangetroffen sporen
• de gegevensbank veroordeelden, met referentieprofielen van veroordeelde personen

Inleiding
Het doel van de nationale DNA-gegevensbanken is een bijdrage te leveren aan het gerechtelijk onderzoek om personen die betrokken zijn bij een misdrijf, te identificeren aan de hand van overeenkomsten tussen DNA-profielen. Dossiers uit verschillende arrondissementen kunnen op basis van overeenstemmende DNA-profielen gelinkt worden.

Wettelijk kader
Het beheer van de nationale DNA-databanken wordt bepaald door de DNA-wet van 22 maart 1999, met als uitvoeringsbesluit het Koninklijk Besluit van 4 februari 2002. De DNA-wet voorziet in de oprichting van 2 nationale DNA-gegevensbanken: een gegevensbank « criminalistiek » en een gegevensbank « veroordeelden ».

• In de databank 'ciminalistiek' bevinden zich DNA-profielen opgesteld vanaf aangetroffen sporen van menselijk celmateriaal.
• In de databank 'veroordeelden' worden alle DNA-profielen opgeslagen opgesteld van afgenomen menselijk celmateriaal afkomstig van personen die definitief veroordeeld zijn tot een gevangenisstraf of een zwaardere straf evenals van iedere persoon ten aanzien van wie de internering definitief is gelast voor het plegen van één van de misdrijven vermeld in artikel 5 §1 van de DNA-wet.

In België zijn 9 erkende DNA-laboratoria die DNA-analyses mogen doen in het kader van strafzaken (cf. Belgisch Staatsblad 1 juni 2004). De gegevens van elk van deze laboartoria worden verzameld in de nationale DNA-gegevensbanken.

Praktijk
In de pratijk wordt geregistreerd:
- Opname en vergelijking van DNA-profielen opgesteld vanaf aangetroffen sporen (zuivere profielen alsook mengprofielen afkomstig van 2 personen);
- Opname en vergelijking van referentieprofielen van veroordeelden;
- Vergelijking van referentieprofielen van verdachten (geen opname).

Volgende opnames worden niet gedaan:
- Opname van mengprofielen van meer dan 2 personen;
- Opname van referentieprofielen van verdachten, slachtoffers, ... (uitz. veroordeelden);
- Opname en vergelijking van mitochondriale DNA profielen.

Resultaten
Momenteel kunnen dankzij de DNA-gegevensbanken meer dan 10% van de opgeslagen DNA-profielen gelinkt worden aan andere dossiers. Het blijkt bovendien dat het aantal positieve linken proportioneel is met het aantal opgeslagen DNA-profielen. Dit maakt van de nationale DNA-gegevensbanken een machtig instrument om de criminaliteit efficiënt te bestrijden.